Ουροθηλιακός καρκίνος

Ο ουροθηλιακός καρκίνος περιλαμβάνει τον καρκίνο της ουροδόχου κύστεως (90%),  των ουρητήρων (5-7%) και της νεφρικής πυέλου και αποτελεί ένα κακόηθες νόσημα που προσβάλλει τους άνδρες 3-4 φορές συχνότερα σε σχέση με τις γυναίκες, με μέση ηλικία εμφάνισης τα 73 έτη. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι το κάπνισμα, τα νοσήματα της ουρογεννητικής οδού και φαρμακευτικοί παράγοντες. Η αιτιολογική συσχέτιση που υπάρχει με το κάπνισμα και την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστεως αποδεικνύεται από τα αυξημένα ποσοστά της νόσου στους ενεργούς καπνιστές, σε σχέση με τους πρώην καπνιστές και τους ανθρώπους που δεν έχουν καπνίσει ποτέ.

Ο ουροθηλιακός καρκίνος παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές με συγκεκριμένα συμπτώματα, το βασικότερο από τα οποία είναι η μακροσκοπική αιματουρία. Πολύ απλά ο ασθενής κατά την ούρηση βλέπει αίμα, πράγμα που συνήθως τον οδηγεί στον Ουρολόγο του και ακολουθεί η διάγνωση.

Η διουρηθρική βιοψία κατά την κυστεοσκόπηση είναι η μέθοδος, μέσω της οποίας ο Ουρολόγος επισκοπεί την ουροδόχο κύστη του ασθενούς, εντοπίζει τη βλάβη και λαμβάνει τμήμα αυτής. Ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο για τη σωστή διάγνωση αποτελεί η λήψη τμήματος της μυϊκής στιβάδας. Αυτό αποτελεί άλλωστε το σημείο της ιστολογικής απάντησης που διαφοροποιεί την πρόγνωση του ασθενούς. Η ύπαρξη διήθησης στη μυική στιβάδα της ουροδόχου κύστεως ή του ουρητήρα διαχωρίζει τον τοπικά εστιασμένο καρκίνο σε μυοδιηθητικό και μη μυοδιηθητικό.

Η ιστολογική διάγνωση περιλαμβάνει τα ουροθηλιακά καρκινώματα (90%), τα πλακώδη καρκινώματα (5%), τα αδενοκαρκινώματα (2%) και τα μικροκυτταρικά καρκινώματα (1%).

Τοπικά εντοπισμένος ουροθηλιακός καρκίνος

 Όπως προαναφέραμε η διάκριση μη μυοδιηθητικού καρκίνου και μυοδιηθητικου καρκίνου του ουροθηλίου είναι πολύ σημαντική, τόσο για την πρόγνωση, όσο και για τη θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς.

Μη μυοδιηθητικός

Στο μη μυοδιηθητικό καρκίνο η πλήρης εξαίρεση της βλάβης μέσω κυστεοσκόπησης είναι μείζονος σημασίας και γίνεται σε συνεργασία με τον Ουρολόγο. Σε περιπτώσεις υποτροπιάζουσων βλαβών και υψηλόβαθμης κακοήθειας οι ασθενείς δύναται να λάβουν ενδοκυστικές εγχύσεις.

Μυοδιηθητικός καρκίνος

Η ύπαρξη διήθησης στη μυική στιβάδα αποτελεί το σημείο κλειδί για να προταθεί χειρουργική αντιμετώπιση και κυστεκτομή ή/και νεφρο-ουρητηρεκτομή, για όσους ασθενείς η φυσική τους κατάσταση το επιτρέπει, στοχεύοντας στην πλήρη ίαση. Αυτό το χρονικό σημείο κατά την αντιμετώπιση του ασθενούς απαιτεί και την στενή συνεργασία του Χειρουργού Ουρολόγου με τον Παθολόγο Ογκολόγο, αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητα τους νοσήματος. Πολλές φορές είναι απαραίτητο ο ασθενής να λάβει είτε πριν το χειρουργείο (νέο-επικουρική) είτε μετά το χειρουργείο (επικουρική) χημειοθεραπεία, προκειμένου να επιτευχθεί το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για τον ασθενή.  Επιπλέον, η Ακτινοθεραπεία ειδικότερα σε περιπτώσεις που είτε δεν δύναται να γίνει το ριζικό χειρουργείο είτε δεν το επιλέγει ο ασθενής, διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στο θεραπευτικό πλάνο.

Μεταστατική νόσος

Η ύπαρξη μεταστάσεων είναι το στάδιο της διάγνωσης στο οποίο ο ασθενής πρέπει να λάβει συστηματική θεραπεία είτε με την επιλογή της χημειοθεραπείας είτε της ανοσοθεραπείας. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ογκολογία ανέδειξαν τον καρκίνο του ουροθηλίου ως πρωταγωνιστή στις σύγχρονες εξελίξεις με τη χορήγηση ανοσοθεραπευτικών παραγόντων με πολύ θετικά αποτελέσματα. Επιπλέον, η ύπαρξη μετάλλαξης στο γονίδιο FGFR3, έδωσε τη δυνατότητα για στοχευμένη θεραπεία.

Μελλοντικές εξελίξεις

Οι συνδυασμοί ανοσοθεραπείας με στοχευμένες θεραπείες και άλλα μόρια προοιωνίζει ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο μέλλον για τους ασθενείς που διαγιγνώσκονται με ουροθηλιακό καρκίνο.